Carpenter Kofi

Goodafternoon and welcome to another update of my Ghanaian experience,

Sinds mijn laatste post heb ik het programma van soap-making niet verdergezet door meer van dezelfde omstandigheden die ik in de vorige blog aanhaalde. Ondertussen is er een nieuw programma opgesteld en gisteren hebben we weer een ander dorpje aangedaan om de mensen daar zeep te leren maken. Morgen gaan we daar weer heen zodat ze ditmaal de zeep zelf kunnen maken.
Een andere oorzaak van de onderbreking van het programma is dat ik 3 Belgische jongens, laatstejaarsstudenten leerkracht houtbewerking, 10 dagen op rij heb geholpen met het afwerken van hun project. Zij verblijven op een grote technische school in Kpando (Kpantech), waar ook de nationale feestdagparade plaatsvond (zie foto). Zij blijven hier tot 1 mei en hadden zich voorgenomen om na hun stage 50 houten tafels en 50 houten banken voor de school te maken. Aangezien ze een beetje in tijdsnood geraakten, hebben ze mij om hulp gevraagd en ik accepteerde gewillig. Ik had het gevoel dat ik mij voor de eerste keer echt nuttig kon maken met nog intensief en soms echt vermoeiend werk. Het was hard, maar heb me goed vermaakt en veel vrienden gemaakt op school. Kofi boga is ook hier een gekende term. OOhhh Yeaaahh!
Kleine randbemerking - boga betekent niet brede man met brede gang zoals mij door de jongens in het huis tot hun groot jolijt werd wijsgemaakt, maar is iemand die naar het buitenland reist en terugkomt naar het thuisland. Dit vind ik ook niet erg, en de term is nu toch ingeburgerd, dus ik draag hem met de nodige trots.

Vanaf deze week is dus het aangepaste programma van het zeep maken begonnen en dat zal ongeveer tot eind april duren. In die tijd gaan we nog 4 'communities' aandoen, waar we (Kudzo, inderdaad niet eigenaar maar beheerder van het huis, Bishop, Louis en soms de overgebleven meisjes Joyce en Sanne) telkens 2 dagen heengaan en 's middags heerlijke banku of andere typische streekgerechten (lust Michael Jackson wel) en een straf eetlust- en zweetopwekkend palmwijnextract aangeboden krijgen. De tweede dag bezoeken we meestal nog een bezienswaardigheid in de buurt, wat meestal ook vrij leuk is. Zo zal ik rond 20 april de hoogste berg van West-Afrika beklimmen. Dit is Mount Afadzjato (slechts een toch wel teleurstellende 900m, maar met naar het schijnt een zeer mooi uitzicht).

Voor de rest gaat alles hier ook zijn gewone gangetje, wat je dan ook gewoon kan noemen. Ik heb al enkele keren telefoon gekregen van het thuisfront, jullie (de maten) en mijn allerliefste vrouwke die snel hier zal zijn, en dat doet me telkens deugd maar ik begin ons klein kutlandje toch ook te missen, en vooral de mensen die er wonen. Ik wordt het hier wel gewoon en begin de taal soms al wat te begrijpen, voornamelijk in verband met het eten, wat de mensen hier apprecieren en grappig vinden, but there's no place like home I guess.

Wou ook nog even meedelen dat ik hier al met de auto door Kpando heb gereden. Dat is hier echt gewoon gas geven naar believen en hand klaar op de klaxon. Putten, andere brol/crazycrosskarren en mensen ontwijken zoveel je kan, echt een paradijs voor zotte chauffeurs (Thomson, Lucky, ...).
Linda, de hibiscusbloemen heb ik hier nog niet gezien en wij gebruiken hier geurextract voor de zeep, maar ik zal er naar uitkijken op de markt want rond pasen zouden die hier 'misschien'(what else) wel te verkrijgen zijn. Ik hoop dat ik ze dan kan verwerken in de zeep. Heb trouwens al veel geinteresseerde opmerkingen gekregen in verband met het programma.

Granny, iedereen mist je hier. De jongens zijn nog niet terug, maar Player komt naart schijnt nog wel terug. Ik hoop dat ge u daar terug wat kunt aanpassen. Ik voel nu al dat dat in juli voor mij ook niet makkelijk zal zijn. Moet trouwens 120 cedis betalen voor de drie maanden die mijn visum moet verlengd worden te betalen, echt zot. Ik had natuurlijk ni zoveel geld bij dus ik moet volgende week weer terugkomen, echt crap hier.
Check m'n blog maar voor foto's en uitleg en hoor je hopelijk nog wel eens.

My dearest, m'n vrouwke, viske. Ik heb je mail met heel veel plezier gelezen. Maak je aub niet ongerust over je reis, ik zal er zijn, al moet ik op een geit tot daar geraken, of 5 trotro's pakken. Ik kom u ophalen, en op tijd (Belgische) ook. TIP, This is Patson!!!

Love You all en tot een volgende update