eerste week workshop soap making

Vorige week heb ik dus voor de eerste keer een workshop 'soap making' meegemaakt, waarvoor het materiaal bovendien grotendeels door mezelf gesponsord werd. Dinsdag vertrokken we (Isabelle, Kudzo(eigenaar van het huis en organisatie waar ik verblijf), Bischop Timothy en de instructeur en vriend aan huis Louis) om 10u, i.p.v 8u zoals aanvankelijk gepland naar Takrabhe. Dit is een zeer klein dorpje met voornamelijk lemen hutjes met strojen daken. De mensen leven hier vooral van de landbouw waar de bischop, na zelfbenoeming, reeds een project lopen heeft met het hoeden van varkens. Na een rit van een dik uur werden we hartelijk ontvangen en kon de les direct beginnen. Zoals verwacht ging alles zeer traag van start, maar op het eind van de dag was ons eerste afgewerkt product zichtbaar. Nadat de zeep uit de mal is gehaald, moet ze nog wel een week hard worden vooraleer ze gebruikt of verkocht kan worden. De dag erna zijn we teruggegaan en hebben de mensen zelf de zeep gemaakt. 's middags hebben de bewoners fufu (plaatselijk eten) met een lekkere 'stew' voor ons gemaakt, voorafgegaan door de nodige borrels om de honger te stimuleren en lekker te zweten tijdens het eten. Zeer aangenaam. Terwijl de zeep dan moest aantrekken in de mal hebben we een plaatselijke cacao-plantage en het varkensproject bezocht. Voor we doorgingen kregen we een deel van de zeep mee en werd er een lied tot afscheid voor ons gezongen, wat vrij komisch was maar ook zeer vriendelijk. Normaal gezien had ik dit weekend en gisteren en vandaag hetzelfde project, doch iets efficienter gemaakt hopelijk, maar door (Afrikaanse) omstandigheden is dit uitgesteld. Dit weekend heb ik dan een aantal dagen een Kente-weef festival in Tafi Abuife bezocht dat door peace corps vrijwilligers werd georganiseerd. Zaterdag heb ik daar heel wat Amerikaanse vrijwilligers ontmoet die soms al meer dan 2 jaar in Ghana verblijven. Ook netwerken is hier belangrijk. Mijn bijdrage bij de projecten zal er volgens mij grotendeels in bestaan het proces van het lesgeven te optimaliseren en de mensen echt proberen te doen inzien dat ze in zichzelf moeten investeren, en dat dit niet enkel de taak van de blanken is. De taalbarriere is hier wel een vrij groot punt, want Engels is op het platteland niet echt wijdverspreid.
Deze week zal mij dus voornamelijk nog rust brengen en op morgen hopelijk nog een afscheidsfeesje voor 4 van de 6 Belgische meisjes die dit weekend of iets later terug naar huis vertrekken. Onder andere Isabelle, moeder van 3, m'n steun en toeverlaat hier. Buiten jullie daar in Belgie gerekend natuurlijk. Bedakt voor het bellen trouwens Tommeke en Lucky.
Blijf me volgen.Ik lees jullie commentaren met het grootste genoegen.

Love you all, and one in particular!