Easter in Kpando town

Het is weer een tijdje geleden, dus ik had gedacht om nog eens een kort verslagske te posten.
Eerst en vooral aan iedereen een zalig pasen. Ik heb al verteld dat dat hier een groot feest zou worden en dat vele mensen van over het hele land naar Kpando afzakken om hier te feesten. Ik had gedacht hier wat extreem vette bakken te zien, mar dat sloeg wel wa tegen. Het was wel een pak indrukwekkender als anders, Mercedesen, Escalades, etc. maar geen lamborghini's of ferrari's. Zaterdag en zondag zijn we hier met een hele hoop naar een afgeladen vol cafe geweest om te drinken en te dansen. Dat was echt zalige belevenis, vooral dat dansen. Die mannen hier vinden dat echt geweldig om blanken te zien dansen. Maar naarmate ze zatter worden beginnen ze degoutant handtastelijk te doen en heb ik hier een paar man bijna van de dames moeten afslagen. Uiteraard werd mijn autoriteit niet betwist. You don't mess with Kofi Boga.
De dagen erna heb ik wel genoeg gerust want ben dat feesten hier niet meer gewoon zoals bij ons. Het was echt een uitzonderign dat de cafe's hier open waren tot na 2u, mar ze zouden het meer moeten doen.
Verder heb ik vorige week nog de 'hoogste' berg van Ghana beklommen (885 m), dus strikt genomen eigenlijk geen berg. Wa was me da seg? Zo'n steil bergske heb ik nog nooit in mijn leven gedaan. Op minder dan een half uur was ik samen met een van de houtbewerking boys boven, mar ik kon men marcelleke uitvringen en er een fles water mee vullen. De inspanning loonde absoluut de moeite als je eenmaal boven was want het zicht was prachtig, mar direct viel op dat er vlakbij ons al hogere bergen waren, alhoewel de gids had verteld dat Afadjato de hoogste berg van heel West-Afrika was. Niet dus. We zullen het waarschijnlijk nooit echt weten. De gids die met ons naar de top klom deed dit 4x per dag, ... op sleffers!!! en ik dacht dat ik tough was.
Daarna een verfrissend plonske in een verlaten meertje aan Tagbo Falls na een tochtje van 3 kwartier door prachtige natuur. Het leven kan hier echt schoon zijn.
Gisteren en eergisteren ben ik voor de laatste keer naar een dorpje geweest om zeep te maken. Dit dorpje, Leklebi Kame genaamd, ligt vlakbij de grens met Togo en gisteren zijn we dan ook even over de grens geweest. Ineens alles Frans, was wel eens leuk.
De groep mensen in Leklebi was leuk en heb er weer heel lekker gegeten, maar nu is het tijd om iets anders te doen. Ik ga hier contact proberen op te nemen met een Amerikaanse Peace Corps vrijwilliger om te vragen of ik hem met een of ander landbouwproject kan helpen en daarna ga ik messchin nog een workshop in batik/tie and dye (verven en printen van textiel) organiseren met de Louis de zeepleraar. Maar eerst komt mijn allerliefste vrouwke naar hier voor een hopelijk ongelooflijke ervaring en gaan wij er eens goed van genieten hier in dit prachtige land. Over 7 dagen staat ze hier en kijk er enorm naar uit, en de mensen die ik hier ken willen haar ook graag leren kennen. Morgen ga ik hier nog een traditionele begrafenis van dichtbij meemaken en dan nog wat relaxen met mijn goede vriend Chris, my boss, die in Accra studeert maar graag op z'n land in Kpando verblijft. Hij is hier echt een bekend figuur in de stad en zowat de enige Ghanees die me nog niet om geld heeft gevraagd.

Ok dames en heren, volgende week ga ik mijn visumverleninging ophalen in Ho dus dan post ik ook nog wel eens wat nieuwe fotokes. Hoop dat alles daar met jullie ook ok is en tot de volgende keer!